Preghiera del contadino in lingua occitana (patouà) - variante Val Germanasca e Bassa Val Chisone

Lou bla sëmënà dint la réo, dëvën ‘d pan

Mersì a Ta bountà, Boundiou, mersì a Ta poutënso

Ma ‘d co për moun eitrasù; e quëtta man mia dëvénën ëstrumënt uman dë la Prouvidënso.

Së dai maie eitiso lou vin

Së la flour dëvën frûto e nutrimënt,

la savo, qu' ê vitto, l’ê Tu Boundiou quë la doune

Ma lî bras, Boundiou, ti lî mande a mi.

e mi paour’om, countënt e d’co emousiounà,

ëncamin quë travalhou (la tèro) e ëncamin quë talhou lou bla

aousou la tèto e queur vers lou Boundiou

Quë tout â po e quë se sèrvo dë mi.

Mi Lou veou ënt’â lùire dë la rouzâ

e dint l’or prësioû dë laz’eipìa meûira,

Lou sëntou dint lî raioun dâ soulelh quë brillho,

La pleuo l’ê Sa voûs, sa voûs l’ê l’aouro.

Soun amour, Sâ meravillha, Sa bountà

Lâ veou dint l’eulh inousënt dî meinâ.

E cant së sèrën, strac, mî eulh

e lou sèel ‘d vëlù s'eumplo d' eitèla,

mi sëntou Toun fla, Boundiou paizan,

e Të mandou: bënëdî moun travalh

e Të prìou: bënëdî ma familho,

Laiso-me pâ soulét BounDiou, parélh la sìe